Τριαντάφυλλος Γεροζήσης – «Ανταρτόπουλο στο ΔΣΕ (Το χαμένο ημερολόγιο)»

Πληθαίνουν – ευτυχώς – τα βιβλία βιωματικής μαρτυρίας αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, προσφέροντας στους ιστορικούς πλουσιότατη, πολύπλευρη, πολύτιμη, αυθεντική «ύλη», ώστε να γραφτεί, κάποτε, ακέραια η ιστορική αλήθεια για τους αγώνες του λαού μας και τους πολέμιούς του. Για να γραφτεί, χωρίς τις μέχρι πρότινος βάσιμες δικαιολογίες, αλλά και τα αβάσιμα «άλλοθι» περί «έλλειψης» στοιχείων, «άλλοθι», που απλώς αποσκοπούσαν στην παραχάραξη της ιστορικής αλήθειας. Μια πολύτιμη, βιωματική «κατάθεση» για την ιστοριογραφία αποτελεί το βιβλίο (483 σελ.) του Τριαντάφυλλου Αθ. Γεροζήση «Ανταρτόπουλο στο ΔΣΕ (Το χαμένο ημερολόγιο)», («Σύγχρονη Εποχή»).

Τριαντάφυλλος Α. Γεροζήσης – «Επίλεκτο Απόσπασμα 1ης Μεραρχίας ΔΣΕ Φλωράκη – Μπελογιάννη – Παπαγεωργίου (Γράμμος – Αγραφα – Μουργκάνα, Αύγουστος – Σεπτέμβρης 1949)»

Δεν είναι παράταιρο, αντίθετα είναι απόλυτα φυσικό, σε ένα ιστορικό βιβλίο να προτάσσεται ένα ποίημα, όταν αυτό συμπυκνώνει τη βαθύτερη ουσία του ιστορούμενου γεγονότος, πολύ περισσότερο όταν η συνεισφορά του ατομικού και συλλογικού ανθρώπινου παράγοντα στο ιστορούμενο γεγονός «Ποίηση» απαράμιλλου ήθους, ηρωισμού και αυτοθυσίας. Εύστοχα, λοιπόν, ο ΕΠΟΝίτης μαχητής του ΔΣΕ Τριαντάφυλλος Α. Γεροζήσης στο βιβλίο του «Επίλεκτο Απόσπασμα 1ης Μεραρχίας ΔΣΕ Φλωράκη – Μπελογιάννη – Παπαγεωργίου (Γράμμος – Αγραφα – Μουργκάνα, Αύγουστος – Σεπτέμβρης 1949)» («Σύγχρονη Εποχή»), προτάσσει στίχους από τη «Ρωμιοσύνη» του Γ. Ρίτσου για να εκφράσει το «μπόι» των μαχητών αυτού του αποσπάσματος: «Δύσκολο πια να χαμηλώσουν./ Δύσκολο και να δουν το μπόι τους./ Μέσα στ’ αλώνι όπου δείπνησαν μια νυχτιά τα παλικάρια/ μένουνε τα λιοκούκουτσα και το αίμα το ξερό του φεγγαριού/ κι ο δεκαπεντασύλλαβος απ’ τ’ άρματά τους». Πρόκειται για πολύτιμη, κυριολεκτικά, ιστορική μονογραφία, την οποία προλογίζει όχι ένας αγωνιστής του ΔΣΕ, αλλά ένας στρατιωτικός «γαλουχημένος και εκπαιδευμένος» στρατιωτικός – επικεφαλής του Εθνικού Στρατού ενάντια στο ΔΣΕ. Αναφερόμαστε στον αντιστράτηγο ε.α. Δήμου Δημήτριο, ο οποίος στο ενδιαφέρον, ειλικρινές και τελικώς συγκινητικό προλόγισμα τονίζει ότι «με έντεχνο ιστορικό τρόπο και την παρεμβολή ακριβέστατων και ουσιαστικών διαγραμμάτων», το βιβλίο «φωτίζει μια πολύ λίγο γνωστή επιχείρηση, που αποτέλεσε την επωδό των στρατιωτικών επιχειρήσεων, και έκλεισε τον ιστορικό κύκλο της σύγκρουσης του Εθνικού Στρατού με το ΔΣΕ».

Τριαντάφυλλος Γεροζήσης – «Εφοδος στον ουρανό» Οι δυο επιχειρήσεις του ΔΣΕ

Βάλτος – Γράμμος

Μάρτης – Απρίλης – Μάης 1949

Οι δυο επιχειρήσεις του ΔΣΕ γνωστές σαν «Ελιγμός Βάλτου» και «Ανακατάληψη Γράμμου» το Μάρτη – Απρίλη – Μάη του 1949, υπήρξαν αιματηρότατες και ως ένα βαθμό καθοριστικές, όχι για την τελική έκβαση του Εμφυλίου πολέμου, αλλά ίσως σε ό,τι αφορά τη διάρκειά του. Ο τίτλος του βιβλίου αντικατοπτρίζει το συσχετισμό δυνάμεων των δυο αντιπάλων που από την πλευρά του ΔΣΕ μοιάζει πραγματικά με έφοδο στον ουρανό. Ο ΔΣΕ υστερούσε στα πάντα απέναντι στον κυβερνητικό στρατό, εκτός από ένα στοιχείο στο οποίο υπερείχε αναμφισβήτητα απέναντί του, από την αρχή ως το τέλος. Αυτό το στοιχείο ήταν το ηθικό. Ο ΔΣΕ ήταν ένας επαναστατικός λαϊκός στρατός, που αγωνιζόταν για πανανθρώπινα ιδανικά, για έναν κόσμο καλύτερο χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, για μια πραγματικά ελεύθερη και ανεξάρτητη πατρίδα, για τη Λαϊκή Δημοκρατία, για το Σοσιαλισμό. Από εκεί πηγάζει το απαράμιλλο ηθικό του. Από εκεί πήγαζε επίσης το ηθικό των αντρών και γυναικών που δεν μπόρεσαν να καταταγούν στο ΔΣΕ και το ίδιο διάστημα περνούσαν αγέρωχοι, ανυποχώρητοι, από τα εκτελεστικά αποσπάσματα ή βασανίζονταν φριχτά στα νησιά και τις φυλακές της κόλασης από το ξενόδουλο καθεστώς. Το βιβλίο κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις: «Σύγχρονη Εποχή».