Αναστάσης Γκίκας – «Από την πείρα του κινήματος των οικοδόμων στην Ελλάδα»

Το παρόν έργο αποτελεί μια σύνοψη της πείρας του κινήματος των οικοδόμων, όπως αυτή συσσωρεύτηκε μέσα από δεκαετίες αγώνων. Το βιβλίο διατρέχει όλους τους σημαντικούς σταθμούς στην ιστορία του κλάδου: Από τα πρώτα βήματα της ταξικής αφύπνισης και συνδικαλιστικής οργάνωσης στους σκληρούς αγώνες του Μεσοπολέμου, τη συμβολή των οικοδόμων στην ΕΑΜική Εθνική Αντίσταση, τις προκλήσεις της δεκαετίας του 1950 και την ανάπτυξη του κινήματος στη δεκαετία του 1960, έως την αντιδικτατορική πάλη και τη νίκη των ταξικών δυνάμεων επί του κυβερνητικού – εργοδοτικού συνδικαλισμού το 1976 – 1977.

Πρόκειται για μια πείρα, η οποία αποτελεί χρήσιμο, αν όχι απαραίτητο, εργαλείο για κάθε εργάτη – οικοδόμο και μη – για καθέναν που θέλει να διερευνήσει τις συνθήκες υπό τις οποίες διεξήχθη η ταξική πάλη, η διαπάλη με τον κυβερνητικό – εργοδοτικό συνδικαλισμό, αλλά και τις δυνάμεις του συμβιβασμού, της ταξικής συνεργασίας στο εργατικό κίνημα. Ταυτόχρονα, αποτελεί ένα φόρο τιμής στους χιλιάδες αγωνιστές του κλάδου, που με την ακούραστη και ανιδιοτελή δράση τους πάλεψαν σε ιδιαίτερα δύσκολες συνθήκες, για να ξημερώσει ένα καλύτερο αύριο, όχι μόνο για τους ίδιους, αλλά και την εργατική τάξη της χώρας μας συνολικότερα.

Σε μια περίοδο, όπου οι κατακτήσεις δεκαετιών δέχονται λυσσαλέα επίθεση, ποδοπατιούνται και ξηλώνονται μία – μία, η μελέτη της πείρας του κινήματος δεν αποτελεί πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα. Γιατί, αν υπάρχει ένα διαχρονικό συμπέρασμα που προκύπτει από αυτήν είναι πράγματι πως «τίποτα δε χαρίζεται, όλα καταχτιούνται». Το βιβλίο κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή».

Διαβάστε περισσότερα:

• ΒΙΒΛΙΟΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ
  

Αναστάσης Γκίκας – «Ρήξη και ενσωμάτωση»

Συμβολή στην Ιστορία του εργατικού – κομμουνιστικού κινήματος του Μεσοπολέμου (1918 – 1936)

Γιατί ορισμένα τμήματα της εργατικής τάξης υιοθετούν ριζοσπαστικές μορφές σκέψης και πάλης, ενώ άλλα όχι; Πώς διαμορφώνεται η ταξική συνείδηση; Τι μεθόδους ενσωμάτωσης επιστρατεύουν αστικό κράτος και εργοδότες, προκειμένου να ευνουχίσουν ιδεολογικά και πολιτικά το κίνημα των εργατών; Τι άμυνες αναπτύσσει και αντιπαρατάσσει το Κόμμα της εργατικής τάξης – το Κομμουνιστικό Κόμμα – και το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα; Πώς περνούν στην αντεπίθεση, στην πάλη τους για χειραφέτηση της εργατικής τάξης και επαναστατική ρήξη με το υπάρχον εκμεταλλευτικό καθεστώς;

Πρόκειται μόνο για ορισμένα από τα ερωτήματα που θέτει το βιβλίο του Αναστάση Γκίκα «ΡΗΞΗ ΚΑΙ ΕΝΣΩΜΑΤΩΣΗ – Συμβολή στην Ιστορία του εργατικού / κομμουνιστικού κινήματος του Μεσοπολέμου (1918 – 1936)», ανατρέχοντας σε μια σχετικά ανεξερεύνητη ιστοριογραφικά περίοδο, όπως αυτή της Ελλάδας του Μεσοπολέμου. Θεμελιωμένο σε έναν πραγματικό πλούτο πρωτογενών και δευτερογενών πηγών, εμβαθύνει στην πορεία διαμόρφωσης του εργατικού και κομμουνιστικού κινήματος της χώρας μας κατά τα πρώτα του βήματα. Οι αναλογίες και τα συμπεράσματα για το σήμερα κάνουν τη μελέτη της περιόδου επίκαιρη όσο ποτέ. Κυκλοφορεί από τη «Σύγχρονη Εποχή».