Βσέβολοντ Κοτσέτοφ – Οι Ζουρμπίν

«Η πείρα;… Πραγματικά είναι ένας θησαυρός. Μα, είναι πολύ λίγο πράγμα για έναν καλό ειδικό, κυρίως στην εποχή μας. Χρειάζονται τεράστιες θεωρητικές γνώσεις. Επισκέφτηκα τελευταία ένα αυτόματο εργοστάσιο στη Μόσχα. Φανταστείτε μια επιχείρηση που είχε μονάχα δυο – τρεις εργάτες. Παράγει έμβολα για μοτέρ αυτοκινήτων. Ολες οι επεξεργασίες, από το χύσιμο έως το αμπαλάρισμα των τελειωμένων κομματιών, γίνονται από μηχανές. Ποια έπρεπε, λοιπόν, να είναι η πείρα εκείνων που δημιούργησαν αυτήν την επιχείρηση; Είχε ξαναδεί κανείς ποτέ τέτοιο πράγμα; Οχι, δεν είναι η πείρα. Το δημιουργικό πνεύμα, βασισμένο στις θεωρητικές γνώσεις, δημιούργησε το πρώτο στον κόσμο αυτόματο εργοστάσιο. Γιατί, επιτέλους, χρειαζόταν πρώτα να το δει κανείς με τη φαντασία και αυτό δεν ήταν δυνατό, παρά μέσα από χιλιάδες και χιλιάδες αριθμούς και πολύπλοκους υπολογισμούς, μέσα από τη θεωρία. Μάλιστα, από τη θεωρία!» Οι Ζουρμπίν είναι το τελευταίο έργο του Βσέβολοντ Κοτσέτοφ. Το είχε συλλάβει μες στον πόλεμο. Ο συγγραφέας είχε γράψει προηγούμενα πολλά ρεπορτάζ και διηγήματα για τους εργάτες, ιδιαίτερα για τους ναυπηγούς που τη ζωή τους και το μόχθο τους ο συγγραφέας είχε μάθει να τα γνωρίζει από τα νιάτα του. Αυτό το μυθιστόρημα το έγραψε μέσα σε δύο χρόνια και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Ζβεζντά. Κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή».